Sieć/system mesh (z ang. mesh – siatka) to zbiór urządzeń zapewniających łączność z
internetem. W większości przypadków są to routery internetowe. Łącząc wiele internetowych
bramek, można utworzyć jedną dużą sieć z wieloma źródłami łączności.


Można to porównać do sposobu działania pojedynczej sieci. Większość sieci składa się z jednego
lub większej liczby urządzeń podłączonych do jednej bramki internetowej (elementu sprzętu
zapewniającego podłączonym urządzeniom dostęp do internetu). Systemy mesh to wzajemnie
połączone zbiory mniejszych sieci.


Sieci mesh wi-fi zazwyczaj działają jak sieci LAN (sieci lokalne), w których wszystkie punkty
połączeń znajdują się w określonym miejscu. Na przykład, jeśli dziesięciopiętrowy biurowiec ma
router na każdym piętrze,{‘ ‘}
wszystkie dziesięć routerów można połączyć w jedną sieć.


W sieci mesh dane przesyłane są przy użyciu jednej z dwóch metod: routingu lub floodingu.

Routing w sieci mesh polega na wysyłaniu pakietu danych z jednego routera do drugiego, dopóki
nie dotrze do routera, z którym połączony jest odbiorca. Wyobraź sobie, że jesteś na piątym
piętrze biurowca i chcesz wysłać plik do drukarki, która znajduje się na drugim piętrze. Twoje
dane przejdą przez router lub węzeł na każdym piętrze od piątego do drugiego, skąd następnie
zostaną przekazane do podłączonej drukarki.

Flooding przyjmuje inne podejście niż routing i przesyła pakiety danych do każdego węzła
jednocześnie zamiast po kolei. Znajdując się w dziesięciopiętrowym biurowcu z dziesięcioma
routerami mesh, plik wysłany do drukarki zostanie wysłany do dziesięciu różnych lokalizacji,
ale tylko jedna (zamierzony odbiorca) na niego odpowie. Może to być nieco szybsze rozwiązanie
niż routing, ale mniej efektywne pod względem zasobów, a także bardziej podatne na cyberataki.

Kiedy mówimy o topologii systemów mesh, mamy na myśli różne konfiguracje, z których systemy te
mogą korzystać. Słowo „topologia” w tym kontekście jest określeniem ogólnego rozmieszczenia
węzłów w sieci. Topologia sieci mesh występuje w dwóch postaciach.

W sieciach typu full mesh każdy router łączy się ze wszystkimi pozostałymi. Jeśli wyślesz plik
do drukarki metodą routingu, dane mogą zostać przesłane bezpośrednio z routera na Twoim
piętrze do routera, do którego podłączona jest drukarka. Plik nie musi przechodzić przez inne
routery, aby do niej dotrzeć. Chociaż może to nie być praktyczne, w zależności od pojemności
sprzętu i ograniczeń fizycznych, jest to prawdopodobnie najszybsza dostępna opcja.

{SHORTCODES.blogRelatedArticles}

Jak sama nazwa wskazuje, sieci mesh typu częściowe (z ang. partial – częściowy) nie
wymagają bezpośredniego połączenia wszystkich urządzeń. Każdy router może po prostu łączyć się
z dwoma najbliższymi sąsiadami, a pakiety danych są przekazywane z jednego routera do
drugiego, gdy docierają do zamierzonego odbiorcy.


Inna wersja częściowej sieci mesh może obejmować jeden lub dwa routery centralne, przez które
łączą się wszystkie pozostałe routery. W porównaniu z sieciami full mesh, sieci typu partial
mesh nie są tak szybkie, ponieważ dane muszą przeskakiwać między większą liczbą węzłów, aby
się przemieszczać.

Oprócz pełnej i częściowej kategoryzacji możemy również klasyfikować sieci mesh według tego,
czy są przewodowe, czy bezprzewodowe.


Sieci niebezprzewodowe wymagają fizycznego połączenia wszystkich węzłów. Na przykład w biurze
lub szkole routery na każdym piętrze lub w każdym dziale można połączyć kablami, tworząc
przewodową sieć mesh.


Alternatywnie wszystkie węzły można połączyć bez połączeń fizycznych, a dane będą przesyłane
za pomocą sygnałów bezprzewodowych. Bezprzewodowe sieci mesh są pomocne, jeśli prowadzenie
kabli między każdym węzłem jest niepraktyczne ze względów fizycznych lub budżetowych. Jednak
przepustowość w sieci bezprzewodowej jest znacznie bardziej ograniczona niż w przypadku opcji
przewodowych. Bezprzewodowe sieci mesh sprawdzają się dobrze w sytuacjach, gdy węzły sieciowe
nie są statyczne.


Chociaż te dwa systemy mają zalety, istnieje trzecia konfiguracja, która łączy zalety ich obu.

Hybrydowa sieć mesh to połączenie sieci przewodowej i rozwiązania bezprzewodowego. Niektóre
węzły w sieci są fizycznie połączone kablami, inne korzystają z łączności bezprzewodowej.


Taka konfiguracja zapewnia optymalną przepustowość tam, gdzie to możliwe, przy jednoczesnym
zachowaniu możliwości posiadania w sieci mobilnych urządzeń bezprzewodowych. Dla wielu firm
może to być najlepsze rozwiązanie, ponieważ elementy bezprzewodowe mogą zapewnić dostęp do
Internetu na większym obszarze, podczas gdy kable statyczne zapewniają dobrą przepustowość dla
reszty ekosystemu.

Wyjaśnijmy pewne zamieszanie wokół różnic między węzłami sieci mesh, wzmacniaczami Wi-Fi i
punktami dostępu Wi-Fi.
Węzeł mesh jest punktem połączenia w sieci mesh. W większości przypadków będzie to pewnego
rodzaju router. Wzmacniacz Wi-Fi to element sprzętu, który odbiera i powtarza transmisję bezprzewodową z
routera Wi-Fi. Jeśli masz problemy z uzyskaniem pełnego zasięgu Wi-Fi w domu, wzmacniacz
jest dobrym rozwiązaniem, ale jest to węzeł sieci mesh, jedynie wzmacniacz dla routera. Punkt dostępu Wi-Fi (znany również jako punkt dostępu bezprzewodowego) pełni podobną funkcję
jak wzmacniacz Wi-Fi. Są to małe elementy sprzętu, które można podłączyć do routera za
pomocą kabli Ethernet, odprowadzić część sieci Wi-Fi routera i rozszerzyć ją na dodatkową
przestrzeń. Wzmacniacze i punkty dostępu mogą być częścią sieci hybrydowej, ale mogą też działać
samodzielnie i być przydatne, nawet jeśli nie konfigurujesz sieci mesh.

Możesz używać wzmacniacza Wi-Fi w sieci mesh, ale nie będzie on działał jak inne węzły.
Pamiętaj, że wzmacniacz jedynie odbiera i powtarza sygnał z routera Wi-Fi — sam nie jest w
stanie obsłużyć żadnych danych.


W związku z tym wzmacniacz Wi-Fi można wykorzystać do poprawy wydajności węzła w sieci mesh.
To zwiększy zasięg jego komunikacji bezprzewodowej, dzięki czemu będzie mógł łączyć się z
większą liczbą węzłów. Sam wzmacniacz jednak nie może działać jako węzeł.

Sieci mesh są czasami mylone z sieciami ad hoc, są to jednak odrębne systemy. W sieci ad hoc
tymczasowo podłączonych jest kilka urządzeń. Na przykład, jeśli jeden laptop może połączyć się
z routerem Wi-Fi, a inny nie, połączenie można „współdzielić” za pomocą kabla Ethernet między
urządzeniami.


Sieci ad hoc to zasadniczo krótkoterminowe sieci LAN. Główna różnica między siecią LAN a
siecią ad hoc polega na tym, że pierwsza jest przeznaczona do użytku długoterminowego, a druga
jest rozwiązaniem tymczasowym.


Możesz także utworzyć bezprzewodową sieć ad hoc, tymczasowo zamieniając urządzenie w router —
na przykład używając hotspotu w telefonie, aby łączyć inne urządzenia z internetem.

Zarówno niebezprzewodowe, jak i bezprzewodowe sieci mesh oferują wiele korzyści firmom i
organizacjom każdej wielkości, podobnie jak opcje hybrydowe.
Ulepszony zasięg. Możliwe, że największą zaletą sieci mesh jest jej
zdolność do zwiększania zakresu możliwości sieciowych firmy. Szczególnie w przypadku
hybrydowych sieci mesh takie podejście może stworzyć bardzo duże i płynnie zintegrowane
sieci. Długoterminowa skalowalność. Sieci mesh można z łatwością skalować w miarę
upływu czasu, dodając nowe węzły na potrzeby rozwijających się firm i organizacji.
Sieci typu self-repair.
{‘ ‘}
Kiedy jeden węzeł sieci mesh ulegnie awarii, dane są automatycznie kierowane przez inny
węzeł. Proces ten to tzw. self-repair (samonaprawa) i pozwala sieci działać nawet
wtedy, gdy routery w ekosystemie przestaną działać.

Sieć mesh nie jest oczywiście idealna i ma pewne wady. Zwiększony ruch w węzłach. Poszczególne węzły w sieci (szczególnie w
sieciach typu partial mesh) będą musiały obsłużyć większy ruch niż bez sieci mesh.
Może to obniżyć ogólną prędkość i wydajność, zwłaszcza w bezprzewodowej sieci mesh. Złożona konfiguracja i konserwacja. Utworzenie przewodowej lub
bezprzewodowej sieci mesh, rozwiązywanie bieżących błędów i utrzymywanie jej bezpieczeństwa
może wymagać dużo pracy. W przypadku mniejszych organizacji i przedsiębiorstw ta złożoność
może stanowić barierę. Zwiększone zagrożenia cyberbezpieczeństwa. Każdy router jest potencjalnym
punktem dostępu dla hakerów chcących zaatakować organizację. Jeśli połączysz wiele routerów
w dużą sieć mesh, zwiększa się ryzyko eskalacji cyberataku. Jeśli jeden z routerów zostanie
zhakowany, przestępcy mogą szybko rozprzestrzenić{‘ ‘} złośliwe oprogramowanie
{‘ ‘}
w sieci mesh.

Jeśli masz już{‘ ‘} skonfigurowany router
{‘ ‘}
i chcesz dodać go do nowej sieci mesh, możesz skonfigurować urządzenia z klientami mesh.


Aby zapewnić optymalną wydajność i bezpieczeństwo, najlepiej jest założyć wszystkie węzły mesh
jednocześnie, mając konkretny zamiar stworzenia sieci mesh. Jeśli jednak masz już kilka
routerów i chcesz je połączyć, możesz to zrobić.


Najlepszym rodzajem węzłów mesh są urządzenia i oprogramowanie zaprojektowane specjalnie do
tworzenia systemu mesh. Zwykły router Wi-Fi może nie być tak stabilny i wydajny jak urządzenie
skonfigurowane specjalnie do obsługi sieci mesh.


Należy zachować ostrożność, aby nie pogorszyć ogólnej wydajności sieci mesh poprzez dodanie
węzłów niespełniających standardów, co może spowodować spowolnienie przepustowości danych.

Łatwo pomylić terminy sieć mesh i Meshnet. „Sieć mesh” to ogólne określenie pewnego rodzaju
topologii sieci, natomiast{‘ ‘} Meshnet
{‘ ‘}
to określona funkcja udostępniana przez NordVPN.


Meshnet to darmowy system, który pozwala użytkownikom łączyć urządzenia zaszyfrowanymi
tunelami, tworząc w zasadzie własne, prywatne sieci VPN. Użytkownik Meshnetu może przekierować
ruch ze swojego telefonu przez komputer domowy, dzięki czemu podczas podróży za granicę nadal
będzie mógł przeglądać internet, korzystając ze swojego lokalnego adresu IP.


Jeśli chcesz wypróbować Meshnet już dziś, możesz pobrać aplikację NordVPN – musisz płacić za
subskrypcję, aby cieszyć się wszystkimi zaletami funkcji Meshnet.

}
subtitle={}
/>